Ooit in de jaren zestig in Utrecht gebouwd, maar jaren later na trouwe dienst afgedankt. Ergens op een rangeerterrein vond Eric Schmets de treinwagon en zette het gevaarte in zijn achtertuin in Austerlitz. Zeist wilde de trein niet in de tuin zien en dus zette Schmets de wagon met pijn in zijn hart te koop. Nu staat het treinstel op het Westplein, één van de drukste verkeerspleinen van Utrecht. Eerder stond daar een paviljoen, dat inmiddels al weer is verdwenen.

Tinka van der Kooij, voorzitter van het initiatief Perron West, is enthousiast over de nieuwe plek in het centrum van de stad. ,,In onze trein komt een ontmoetingsplek in de breedste zin van het woord. Dat betekent dat mensen er een bakje koffie kunnen drinken,  werken of workshops kunnen geven.”

De gemeente wilde de buurt mee laten denken over de invulling van de strook gras op het Westplein. Perron West kreeg de steun van de gemeente. ,,Over drie jaar wordt hier gebouwd en tot die tijd staat deze strook gras leeg”, zegt Van der Kooij. ,,We zagen op de website een artikeltje van een meneer uit Austerlitz die een trein in zijn achtertuin had staan. Die moest weg van de gemeente. Wij hebben met hem gebeld en hij vond ons idee gelijk heel goed. Het was vroeger een werkwagon met een klein kantoor. ”

Het begon allemaal op een klein stationnetje in Frankrijk. Eric Schmets uit Austerlitz stond er op de trein te wachten richting Gare d’Austerlitz, een treinstation in Parijs. Op de trein zat een bord met de naam Gare d’Austerlitz. Het was alsof hij richting huis reed. Hij kocht een treinstel om er een kantoor van te maken. De wagon stond even in de tuin, maar die moest hij na klachten van de buurvrouw weghalen.

(Tekst gaat door onder de foto)

Stationsgebied

Wethouder Victor Everhardt kwam Perron West openen en deed dat met veel plezier. ,,Dit is een mooi initiatief en zo ken ik Lombok ook. Dit past in het beeld van de stad. Het plein gaat anders worden. Straks zul je deze plek niet meer herkennen. Er gaat veel asfalt verdwijnen. Het idee van de wagon is nu hier geland en wie weet straks ergens anders. Maar laten we nu genieten van dit moment. Een wagon in het stationsgebied. Mooier kan het bijna niet.”

Het bestuur van Perron West weet dat om drie jaar gaat. Maar wat dan? Van der Kooij: ,,Wat er mee gaat gebeuren, weten we nog niet. Het Spoorwegmuseum heeft belangstelling vanwege de historie. En wie weet kunnen wij er nog een ander plekje voor vinden. Dat is onze grootste wens.”